UNCATEGORIZED

Kerstfilms vind ik heerlijk om te kijken. De ingrediënten zijn om van te smullen: romantiek, sfeer, leuke en sterke karakters, goed verhaal en ‘happy ends’.

In de decembermaand, inclusief november, nouja het hele jaar eigenlijk, worden er bij mijn cursisten ‘movies’ in het hoofd afgespeeld, waarbij bovengenoemde ingrediënten ontbreken. De ‘stories’ over het eigen eetgedrag zijn verre van leuk en worden er met elke kilo erbij ook niet mooier op. In deze filmpjes is het karakter zwak, houdt zichzelf voor de gek, eet teveel en de sfeer is naar.

Als Steven Spielbergs bekijken we deze ‘old movies’ met elkaar. Zichzelf weer voor gaas zien gaan, inclusief het voelen van de ‘subtitles’ (‘niet denken nu’; ‘ik ben er niet tegen bestand’; ‘ik ga met Kerst niet opletten, dat lukt toch niet’) valt zwaar. De waardering voor deze films: 1 ster.

Dus schrijven we een nieuw script, waar iemand zichzelf nou eens echt gaat spelen.

Het bekijken van de nieuwe film, inclusief de ondertiteling, is ontzettend gaaf. De rol van een krachtige persoonlijkheid in moeilijke of mooie situaties is op het lijf geschreven. Het visualiseren en repeteren van de (h)eerlijke sterke gedachten over zichzelf is natuurlijk best pittig. Er is al heel lang naar ‘bad movies’ gekeken en geleefd. En in die rol blijven, had ook zijn voordelen. De nieuwe film moet veel gezien worden; dan blijft het geen film, maar wordt het levensecht!

Ik kreeg gisteren een heerlijke zelfgebakken appeltaart voor Kerst van een van mijn cursisten die 24 kilo is afgevallen! Ze zei: “El, ik ben zo mezelf en geniet ook zo van mijn eten”.

Mijn nieuwste film, ‘starring me and the applepie’, is dat ik een heerlijk stukje appeltaart eet na het schrijven van deze blog. Eerst deel ik de appeltaart op in porties en bewaar deze in de vriezer. Ik zie het mezelf doen. Ik ga dan lekker op de bank zitten met mijn man en hapje voor hapje de appeltaart opeten. Kopje thee erbij.

The end.

Je wordt steeds meer door de supermarkten opgeroepen om te gaan hamsteren. Het is herfst en met hamsteren heb je zoveel “Herfstvoordeel”, “Niet Normaal”, “Niet Te Geloven”!

Volgens mij is hamsteren voor hamsters en andere dieren die in winterslaap gaan of moeten overleven. De diertjes moeten hun voedsel zoeken en hebben geen supermarkt om de hoek. Hamsteren is voor hamsters dan ook hard werken.

Hamsters hamsteren niet meer dan ze nodig hebben. Ook hamsteren ze geen conserveringsmiddelen of slechte producten voor lijf en hersenen. De diertjes nuttigen hun gehamsterde eten vervolgens op het moment dat ze het nodig hebben. En misschien genieten ze extra op speciale momenten van de lekkerste nootjes. Dat zou je immers zeggen als je ze zo mindful aan een nootje ziet knabbelen in de herfstzon. Je zou bijna denken dat hamsters er goed over nadenken.

De hamsterformule van hamsters werkt voor hamsters heel goed! Dezelfde formule zou ook goed werken voor mensen, maar het hamsterbeleid van mensen is ronduit slecht. Teveel voedsel, verkeerd voedsel, overgewicht en psychische klachten.

Als we als mensen dezelfde formule hanteren als de hamsters kan hamsteren heel goed werken: dat wat je niet nodig hebt ook niet hamsteren, eten van benodigde goede proporties om goed voor ons lijf en onze hersenen te zorgen, lekker bewegen en hard werken voor we iets mindful nuttigen en ook weer na het nuttigen. Genieten van de ’gewone nootjes’, waarbij het oké is om wat ‘extra lekkere nootjes’ te bewaren en die mindful te nuttigen op een speciaal momentje. Hamster net als de hamster en anders niet!

Leuke diertjes, die hamsters!

Ik ga reclame maken voor een reclame! ’t Moet niet gekker worden. Veel reclame is immers helemaal niet goed voor je. ’t Triggert eetdrang, trek en bij de niet slanke persoonlijkheden leidt dat letterlijk en figuurlijk tot overgewicht. De ballast van ondermijnende gedachten weegt loodzwaar. Veel reclame maakt je normale lekkere eten onzichtbaar, gewoon en waardeloos. Je bent er niet meer op inspirerende wijze mee bezig. Het leidt tot standje automatische piloot i.p.v. bewust en op een prettige manier met jezelf en je voeding bezig te zijn. Wat krijg je voorgeschoteld aan reclame en wat ga je nuttigen? Nou… je verdient heel wat tussendoortjes; tussendoortjes horen bij je dag, je stevige trek moet gestild worden en natuurlijk heb je hartige trek vanmiddag. Alles valt op te lossen met gefabriceerde calorieënbommen en daar hoef je verder niet over na te denken. Dat is ook je winst, want je hebt immers geen tijd, zeggen ze, om zelf na te denken. Je gaat er bijna in geloven. Nee, je gelooft er al in. Voor elke gelegenheid is er een passende traktatie, comfortfood, soulfood, een bijpassend product, een extra gezonde bite, bla bla bla. En laat de hele dag nou bestaan uit gelegenheden….

Maar ik ging dus reclame maken voor een reclame. Voor Basic-Fit met Tatjana Simic. Even voor de goede orde: ik heb geen relatie met Basic-Fit of Tatjana. Ik vind de reclame gewoonweg geweldig! Tatjana als grondstewardess als richtingaangever voor de reizigers die weer terugkomen van vakantie. Ze spiegelt op een opbouwende en positieve wijze. Tatjana is daar het stemmetje, die in een slanke persoonlijkheid huist. Kom op nou! Hup, aan de slag! Die vakantiekilootjes gaan eraf, moeten eraf. Die kant op! Dat ga je doen! Geen excuses! Lekker met jezelf bezig zijn! Doen wat je te doen staat, voor jezelf! Je bent het waard! Kom op nou! Dat is nou Soulfood!

Slank denken is lekker fitnessen met je hoofd. Je traint je weerstandspier en voorkomt daarmee ongepland en teveel eten. Je toegeefspier delft het onderspit. Heerlijk!

En zo gaat dat. In zeer korte tijd ga je weer voor gaas. Of het nou een stukje worst is, het koekje bij de koffie, het taartje, het (gezonde) tussendoortje, de aanbieding bij de kassa, het extraatje wat je bij je bestelling krijgt, de snoep, etc.

“Het ligt ook aan de situatie”, voeg je nog even kort toe. Er was een feestje, het gaat niet zo lekker, ik ben erg moe, het ziet er oh zo lekker uit, iemand heeft het speciaal gehaald of gemaakt, ik heb het al zo lang niet gegeten, ik heb het zelf niet in huis, ik had het nog in de kast liggen, de verpakking was open, etc.