SLANKWIJS

Zo ontzettend fijn dat Marian, deelneemster aan SlankWijs (februari 2016), mij haar verhaal heeft opgestuurd en ik het mag delen!  Ze is met recht trots op haar resultaat, verhaal en ja ook haar foto’s!

“je bent een mens bent, die het, mèt of zonder overgewicht, waard is gezien te worden”

Mijn verhaal - Graag wil ik jullie mijn Slank-wijs verhaal uit de doeken doen en je daarmee proberen te bemoedigen en te motiveren. Mijn naam is Marian en ik ben nog net geen zestig jaar oud. Mijn hele leven (misschien zo herkenbaar) heb ik geworsteld met mijn overgewicht en het lage zelfbeeld dat daar voor veel vrouwen vooral bij lijkt te horen. Voordat ik begin, wil ik dan ook eerst gezegd hebben dat je een mens bent, die het, mèt of zonder overgewicht, waard is gezien te worden. Als men mij nu pas ziet staan, ben ik snel klaar en wijs ik de betreffende mensen er graag fijntjes op dat ik voor mijn gewichtsverlies ook iets te zeggen had. Zo, dat is eruit…

Eigen kracht - Voor de zoveelste keer was ik het zo verschrikkelijk zat, pijnlijke gewrichten, hoge bloeddruk, hitte-aanvallen en ja, die eeuwige maat 54 en vooral het vooruitzicht dat het niet anders zou worden. Ik wilde geen maagverkleining, omdat ik al eerder ben geopereerd in die regio en dat bijna fout afliep. Ik zou het echt op eigen kracht moeten doen.

Psychologische sessies - Toen werd ik gewezen op Ellen en Slank-wijs. Niet de zoveelste diëtiste met goede raad, ik ken alle dieetboeken en caloriënlijsten onderhand wel uit mijn hoofd en die dunne dames met al hun Eet-meer-klei!-blogs kan ik wel schieten (nog steeds trouwens). Nee, nu zou het over een andere boeg gaan. Psychologische sessies aan de hand van een boek en opdrachten. Moesten we maar eens gaan proberen. Dus elke donderdag in de vrieskou richting Valkenburg om me samen met lotgenoten op een geheel nieuwe weg te begeven. Ellen! Geen zoete broodjes, niet letterlijk, niet figuurlijk.

Ellen is meer van een pak op je duvel, van het principe “voor je eigen bestwil”. En wat heeft ze daar een gelijk in. Want als je ook maar een begin wilt maken met gezonder leven en eten en ja, afvallen, dan is daar maar één remedie voor: jezelf flink aanpakken. Ik ben er gedurende de cursus wel achter gekomen dat je grootste vijand Zelfmedelijden is.

Voortdurend word je geleerd om te denken, bewust met je eten en met je lichaam om te gaan, negatieve gedachten om te zetten in positieve en bruikbare gedachten. Een hele leuke opdracht vond ik ook om je iemand voor de geest te halen waar je een hekel aan hebt (die hebben we toch allemaal…) en je dan voor te stellen dat die persoon je wil aanzetten tot zomaar eten, getver, alsof Tierry Baudet je een kroket wil opdringen…, ìk moet er niet aan denken..

Niet de weg van de minste weerstand - Het was pittig om groepsgewijs jezelf zo bloot te geven, daar is onderling vertrouwen voor nodig. Niet gemakkelijk, want als je bij Ellen terechtkomt, ben je allemaal een soort van aan het eind van je latijn wat je gewichtsproblemen betreft. Maar juist die openheid, die verhalen, die eerlijke antwoorden op vragen die aan je worden gesteld, dingen die je eerder en nu nog waarschijnlijk voor geen prijs met een ander zou delen omdat je je rotschaamt voor je vreetbuien en je verdriet, dat ook weer eindigt in meer eten dan je van plan was, daar zit nou de grote kracht van de cursus.

Je bent niet langer alleen, je krijgt niet als een klein kind een lijstje met wat wel en wat niet mag, maar je wordt op een volwassen manier aangesproken op je eigen gedrag. Niet de weg van de minste weerstand en daar is Ellen ook heel duidelijk in. Zonder je eigen inzet en volharding is ook deze weg gedoemd te mislukken, maar lukt het je wel om je eigen sleutel om te draaien, dan is het een heel goede en gedegen methode om een blijvende oplossing te vinden en veel sterker en slanker uit de strijd te komen. Vergis je daarbij niet: de strijd is nooit over, een mens blijft haar zwakke momenten houden.

“Ik voel me zelfverzekerder, verkoop mijzelf geen flauwekul en laat dat anderen ook minder doen in mijn richting”

Ik ben ik……Ik weet intussen mijzelf aan te spreken op mijn gedrag, altijd op tijd. Vreetbuien zijn niet meer aan de orde. Wel eens, als ik me ongemakkelijk voel, een neiging te eten, maar dan zorg ik dat ik voor als het echt even niet opgelost kan worden met een wandelingetje of iets anders als afleiding, dat ik zo realistisch ben iets in huis te hebben wat geen kwaad kan. Er zijn echt wel alternatieven. En heb je een keer iets te vieren, dan mag dat best, maar houd er dan vooraf en/of naderhand rekening mee. Ga vooral dus niet denken: “Och, wat sneu voor me dat ik niet mee mag doen!” Daar heb je echt alleen jezelf mee. Daar schiet je absoluut niets mee op.

Ik ben nu bijna twee jaar verder, na de start van de SlankWijs in februari 2016. Ik ben 47 kilo lichter. Ik zou graag naar de 50 willen en er is een goede kans dat dat nog gaat lukken ook. Zoals gezegd: ik ben ik, dik of dun, maar buiten het gewichtsverlies heb ik ook geleerd op andere gebieden beter voor mezelf te zorgen. Ik voel me zelfverzekerder, verkoop mijzelf geen flauwekul en laat dat anderen ook minder doen in mijn richting. Heus, ik ben nog net zo aardig als voorheen, maar laat niet over me heenlopen. Mijn nieuwe maat 44 helpt daarbij, daar kan ik kort over zijn en mijn gezondheid vaart er ook wel bij. Niet te vergeten trouwens: ik sport intensief drie keer in de week. Niet heel leuk, maar ik maak er wat van en het hoort er inmiddels helemaal bij. Bewegen gaat trouwens echt veel gemakkelijker inmiddels.

Lieve cursisten, mensen ik wens jullie heel veel succes en wijsheid op je SlankWijs weg en bedenk voortdurend dat Ellen jou zo graag op weg wil helpen om jezelf te helpen terug te vinden, de wereld niet de schuld te geven, maar jezelf een fijner, gezonder leven te gunnen. Het kan echt! Zet ’m op!

Met een hartelijke hart-onder-de-riem (op het laatste gaatje, erbij gemaakt)-groet,

Marian

Een hartig woordje met het ’bekende vretertje’ van veel mensen met overgewicht en eetproblemen in vakantietijd.

Vretertje: “ik heb nu vakantie en dan ga ik even nergens aan denken en gewoon genieten van alles (en dus niet mijn slanke zelf zijn)”.
Slanke Zelf: “wat stom en onlogisch”.
Vretertje: “hoezo? ik heb gewoon geen zin en nu mag ik even genieten, het is toch vakantie”.
Slanke Zelf: “wat een CRAP, wat een flauwekul”.
Vretertje: “hoezo? ik wil gewoon even niet dat gezeik, altijd maar die strijd, het kost me zoveel energie”.
Slanke Zelf: “ik sta perplex dat je weer zo denkt, wat een bullshit zeg”.
Vretertje: “hoezo?”
Slanke Zelf: “deze instelling is juist gezeik, kost je alleen maar negatieve energie, kilo’s eraan, schuldgevoel, spanning.Toch niet echt lekker genieten want je weet dat je niet goed bezig bent, moe, geen energie, janken achteraf…”
Vretertje: “ik vind je niet aardig, jemig zeg”.
Slanke Zelf: “keer de rollen niet om. Als jij ‘gewoon’ vretertje wil zijn dan is dat jouw keus! Niet na de vakantie spijt hebben en janken”.

Wees je Slanke Zelf en geniet! Dat is (h)eerlijk en ontspannen met eten omgaan, ook in de vakantie. Geniet van wat je wel allemaal hebt en wel allemaal kan aan lekkers! Da’s namelijk heel veel! Je Slanke Zelf is relaxt, geniet van keuzes maken en zorgt voor zichzelf!

Fijne vakantietijd!

Plaatje: internet

“Ik bèn gewoon van suiker“, zegt ze.
Ze had “weer eens teveel (suiker) gegeten”.  Een balend, verdrietig, machteloos en boos hoopje mens kijkt me aan en zegt: “Ik kan het gewoon ècht niet”.

Teveel suiker gaat dus niet alleen aan je buik en billen zitten. Je lichaam en psyche trekken niet meer dan een paar klontjes suiker per dag.  Zij weet dit uiteraard ook, maar ze “kan het ècht niet en is ècht zwak”.

Ik zeg: “Je bent inderdaad ècht gewoon van suiker, je bent ècht zwak en je hebt ècht geen ruggegraat! Geef het gelijk maar op, het is voor jou toch al te laat!”

Ze raakt geïrriteerd van de door mij gespeelde Suikertroela, het stemmetje wat haar al jaren parten speelt. Haar slanke echte zelf komt in opstand. Gelukkig!

(bron plaatje: internet)

Op vakantie gaan met het idee ”vakantie staat voor gezellig en eten is dan dubbel genieten voor mij” is een heerlijke gedachte! Als slanke persoonlijkheid is het voor mij elke dag vakantie. Ik ga en mag ook vandaag weer echt genieten van mijn eten.

Als je denkt: ”In de vakantie kan en mag ik alles eten, omdat vakantie gezellig is”, dan hou je jezelf voor de gek. Deze ondermijnende gedachte opent nl. de deur om teveel, ongepland en ongezond te eten. Want THINK again! Is het ècht waar dat je dan alles mag en kan eten? Helpt het je om dat te denken? Is het inspirerend om dat te denken? Is het nodig om dat te denken? Is het aardig naar jezelf om dat te denken?

Wees aardig voor jezelf en zeg tegen jezelf: “Ik ga de uitdaging aan om tijdens de vakantie (h)eerlijk te eten!” Dat vult veel meer!

De tips voor een happy healthy holiday van de site ‘beterdanditwordthetniet.nl’ sluiten goed aan bij hoe je als slanke persoonlijkheid je vakantie ingaat –> http://beterdanditwordthetniet.nl/happy-healthy-holiday/

Een heerlijke vakantie gewenst!

plaatje: bron internet

Niets mis met een tussendoortje… Toch??? Goed om even over na te denken!

Is je totale dagelijkse hoeveelheid eten, inclusief tussendoortjes, nog wel normaal? Want zodra je meer eet dan je verbruikt en dus nodig hebt, kom je aan. Als het tussendoortje bovenop je dagelijkse hoeveelheid (h)eerlijke eten is, heb je er -tenzij je moet aankomen- niks aan. Echt niet! Dan is het geen tussendoortje, dan is het een extraatje. Dus ook extra op je gewicht!

Een (h)eerlijk tussendoortje is mooi in te passen in je levensstijl als je dat wilt. Dus goed om over na te denken. Overigens zijn de gedachten “ik kan niet zonder een tussendoortje, ik red het niet’’ of “gezonde tussendoortjes kunnen elk moment van de dag” niet waar. Ook goed om even over na te denken!

(bron plaatje: internet)

Dit ben ik: een wit broodje hagelslag

Ik ben er dol op. Altijd al geweest.

Heerlijk vers wit brood met boter en gul belegd met hagelslag. Bolletje, croissant, stokbrood met hagelslag… FANTASTISCH!!! Of een warm keizerbroodje met hagelslag… ZOOOO LEKKER!!!

Ik kan wel zeggen dat ik een broodje hagelslag één van de lekkerste dingen vind. Een wit broodje hagelslag staat (vaak) met stip op nummer 1 op mijn etenslijst met 100 allerlekkerste dingen.

Vroeger had ik hele ondermijnende gedachten bij het zien, ruiken, horen of voelen van een broodje hagelslag:

• Ik moèt het echt opeten!
• Ik kan er ècht niet van afblijven!
• Ik kan het ècht niet weerstaan!
• Ik ga overstag!
• Ik kan niet stoppen!
• Ik vind het te lekker; ik moet er nog één!
• Hmmm, ook nog even een handje hagelslag!
• Lekker even met m’n mond aan het pak hagelslag!
• Ik beweeg het er straks weer af!
• Ik kan het pak maar beter helemaal opmaken!
• Ik ben nu al begonnen, dus…

Al die gedachten leidden niet tot slechts één broodje hagelslag, maar dikwijls tot een hele plaat wit brood met hagelslag. En natuurlijk het pak hagelslag aan mijn mond. Bittere nasmaak tot gevolg en met name van de gedachten over mezelf.

Nu heb ik er gelukkig (h)eerlijke gedachten bij:

• Ik moèt het helemaal niet opeten!
• Ik kan er wèl vanaf blijven en het wèl weerstaan!
• Ik ga niet overstag, ècht niet!
• Ik ga ècht genieten, schransen is niet genieten!
• Ik kan lang genieten van een pak hagelslag!
• Etc.

Gevolg: ik geniet één keer per week van een lunch met twee van die heerlijke broodjes hagelslag! I will enjoy!

Het eten van mijn broodje hagelslag geeft me nu een ècht gelukzalig gevoel.

Zo blij als een kind!

Lekker!!! Er zijn weer paaseitjes!!!​

Een mooi moment om jouw slanke persoonlijkheid te ervaren.
Want gelukkig bepalen jouw slanke gedachten je gedrag. Als ik je paaseitjes​ aanbied, kan je ze dus gewoon wel laten liggen. Jij kiest namelijk ​bewust! Zo is het nu eenmaal. Heerlijk!

Pas met Pasen neem je lekker wat paaseitjes en natuurlijk ​alleen als je ervan houdt.
Een beslissing waar je achter staat​. En dan is het klaar voor nu en hoef je er niet meer over na te denken.

Lekker vooruitzicht, die paaseitjes!

Het is vandaag Blauwe Maandag, de meest depressieve dag van het jaar. Dit zegt manlief, terwijl ik mindful naar buiten kijk en de prachtige weerspiegeling van de bomen in het donkerblauwe water zie.

Ik kijk of ik een ‘blauw’ gevoel kan bespeuren. Jahoor, ik merk het negatieve gevoel op, ik heb ook een beetje blauw… De bijbehorende ‘blauwe’ gedachten heb ik ook. Niet leuk, maarja ze zijn er nou eenmaal. Ik wil natuurlijk geen ‘blauwe’ gedachten, want daar word ik onrustig van. En onrust is bij mij een trigger tot ongepland en teveel eten.

Het opmerken van al dat blauw helpt. De gedachten en gevoelens zijn er nog steeds, maar ik sta erboven. Heerlijk! Ik doe aan ander blauw vandaag, is mijn besluit. Zwem mijn baantjes in het water, snuif de buitenlucht op en kijk elk uur even naar de mooie blauwe en zonnige lucht! En oja, it’s a boy, ik moet ook nog een kraamkadootje halen! Die blauwe envelop doe ik ook nog even met de bijbehorende blauwe zucht. Maar ik ga niet ongepland en teveel eten, want dat blauwe wil ik niet. En laat ik dat nou zèlf kunnen bepalen!

(bron plaatje: internet)

Hieronder zomaar een gesprek tussen twee vriendinnen. Lees het als je overgewicht en eetproblemen hebt. Als je het leest, zie je de flauwekul èn dat ze zichzelf en elkaar voor de gek houden. Het gesprek ‘maakt dik’. De nasmaak ervan is niet lekker, want er wordt beweerd over zichzelf geen regie te hebben.

Voordat je gaat lezen: de voorletters en familienaam zijn willekeurig gekozen; ik heb er geen bepaalde personen of familie bij in gedachten

A: “Ja, dit wordt echt niks! Heel december is het gewoon bal!!! Kerst net gehad natuurlijk en teveel genomen. En vandaag begint het oudjaarsgebeuren al. Dan heb ik die verjaardag ook nog, je weet wel. Zij maakt altijd zelf d’r taarten met die fondant en marsepein. Dan ben ik gewoon verkocht. Zo lekker! Ik wil dan een klein stukje, maar ik vraag altijd of ik van de drie soorten van elk een stukje mag. En dan is het bij elkaar toch een groot stuk geworden. En zo gaat het tot nieuwjaar mis”.

S: “Ja verschrikkelijk, dat heb ik ook! Nu met oudjaar is het sowieso niet te doen, dan opeens lukt het niet meer… maar ja…”.

A: “Nou en dan heb ik dus nu twee dagen oudjaarsdag. Straks begint het al, want dan ga ik her en der borrelen. Dan hebben ze allemaal al oliebollen en van die lekkere bitterballen. Daar kan ik gewoon niet van afblijven”.

S: “Ja, ik neem ook altijd wat ik eigenlijk niet wil, maarja het is altijd zo lekker hè, het hoort erbij”.

A: “En dan ‘s middags bij de familie K. Die halen altijd zoveel in huis. Hebben ze er ook nog eens van die echte patat bij… Ze blijven maar bakken. Ik vind dat dan zo lekker. Ik ga dan maar door en door en kieper ‘t maar in… Ik kan dan gewoon niet meer stoppen”.

S: “Heerlijk! En ‘t is wel gezellig als je meedoet? Ja toch…?”.

A: “Ja, dat is ook zo. En nu valt het ook nog eens midden in de week, dus eer ik begin is het na het weekend, maar dan ga ik ook echt beginnen….”.

S: “Ja, dat heb ik nou ook altijd. Dan ben je van plan gelijk te beginnen, maar het lukt je toch niet, want het weekend zit er ook nog aan vast…”.

Herken je jezelf? Zulke uitspraken doe je o.a. om voor jezelf goed te praten dat je teveel eet. Daarmee kan je je goede voornemens uitstellen. Maar pak deze twee dagen al lekker voor jezelf! Geniet bij wijze van spreken van één heerlijke oliebol en voor de rest van de gezelligheid, sfeer en je krachtige zelf!

Goede jaarwisseling!!!

(bron plaatje: internet)

Nietes

* Dat je als slanke persoonlijkheid niet geniet in deze feestelijke maand.

* Dat je in december onmogelijk slank kan worden.

* Dat je de mist ingaat als je eenmaal begint met snoepen.

* Dat je beter niks kan nemen of niks in huis moet halen.

* Dat je ongezellig bent of doet als je niet meedoet.

* Dat je niks lekkers kan eten als slanke persoonlijkheid.

* Dat je van nature dik bent.

Welles

* Dat je als slanke persoonlijkheid in deze tijd nog meer (h)eerlijk kan genieten.

* Dat je zelfs slank kan worden of blijven in december.

* Dat je de regie over je eetgedrag hebt.

* Dat je (h)eerlijk met je lekkere boodschappen voor in huis bezig kan zijn.

* Dat je gezellig bent door wie je bent en niet door wat je eet.

* Dat je (h)eerlijke ‘normale’ maaltijden en traktaties als slanke persoonlijkheid eet.

* Dat je van nature (h)eerlijk SLANK bent!